Roos Ravensbergen
Roos Ravensbergen Nieuws 29 nov 2021
Leestijd: 4 minuten

Achter de schermen: ‘Ik heb een trauma overgehouden aan Sinterklaasgedichten’

Nog maar een paar nachtjes slapen en het heerlijke avondje is daar: pakjesavond. Aanstaande zondag, 5 december, komt de sint een hele hoop kinderen weer verblijden met cadeaus. Voor volwassenen is Sinterklaas vaak niet zo’n heel ding meer, maar de herinneringen aan het feest roepen altijd de nodige emoties op. In onze rubriek ‘achter de schermen’ lees je wat onze redacteuren vinden van het kinderfeest.

Elke week leggen we onze schrijvers een andere vraag voor. Deze is dat: ‘wat is jouw favoriete/beste/slechtste herinnering aan Sinterklaas?’ Deze keer beantwoorden redacteuren Quirine en Daisy, verslaggever Erik, eindredacteur Roos en stagiaire Esther de vraag.

Achter de schermen: Sinterklaas

'Dit keer leukste Pakjesavond in jaren'

Daisy Heyer

Daisy Heyer

Redacteur
„Sinterklaas gaf me altijd een heel warm gevoel. Ik vond het als kind heerlijk om voor de televisie het Sinterklaasjournaal en Sinterklaasfilms te kijken. Ik vond het zelfs zó leuk, dat ik ook de Belgische Sinterklaasprogramma’s keek. Heerlijk in pyjama voor de televisie, met het idee dat deze man vannacht nog in mijn huis was geweest. Ik was oprecht verdrietig als hij het land weer had verlaten. Jarenlang heb ik dat warme gevoel gemist en Sinterklaas niet gevierd. Dit jaar voel ik voor het eerst weer die warmte: ik vier het met de dochtertjes van mijn aanstaande, die luidkeels voor hun schoen stonden te zingen toen ik daar was. Ik heb dus het vermoeden dat dit mijn leukste Pakjesavond in jaren gaat worden!”

'Geen fan van de Pieten: doodeng'

Quirine Brouwer

Quirine Brouwer

Redacteur

„Mijn herinneringen aan Sinterklaas zijn gemengd. Cadeautjes, daar was ik natuurlijk dol op, maar van die Pieten was ik minder fan. Doodeng, vond ik ze. Toen mijn eigen moeder zich thuis als Piet had verkleed toen ik een jaar of vijf was, zat ik huilend bij mijn opa op schoot en bedankte ik zelfs vriendelijk voor het cadeau. ‘Ga alsjeblieft mijn huis uit’, kon ik alleen maar denken. In de jaren daarna kreeg ik ieder jaar weer een steen in mijn maag als ik de Pieten op het raam van het klaslokaal zag bonken en liep ik met tegenzin op ze af om (natuurlijk) wel dat handje pepernoten te krijgen. Nog steeds word ik zenuwachtig van mensen die onherkenbaar verkleed zijn.”

'Wil nog wel eens die boot op'

Erik Jonk

Erik Jonk

Verslaggever

„Meerdere jaren heb ik Sinterklaas als Piet mogen helpen bij de intocht in mijn dorp. Dat vond ik serieus een van de hoogtepunten van het jaar (op die keer na dat ik mijn handschoenen vergeten was aan te trekken, toen ik de boot afstapte). En daarom is het mijn beste herinnering aan het Sintgebeuren. Alles vond ik leuk. De lol vooraf met Bert (Sinterklaas) en de andere Pieten. Het schminken, toen nog helemaal gekleurd. De boottocht richting de kade vol kinderen en opdringerige ouders. Dan volgde een optocht door de dorpsstraten, waar de kleintjes razend enthousiast om aandacht vroegen. En sloten we af met een feest in de zaal van het dorpscafé. De meest gestelde vraag: kun je Spaans praten, Piet? Daarvoor leerde ik alle profvoetbalclubs uit de Spaanse ‘Eredivisie’ uit mijn hoofd. Ik ratelde ze als een echte Spanjaard achter elkaar op. Stiekem wil ik nog wel een keer die boot op…”

'Ik heb een trauma overgehouden aan Sinterklaasgedichten'

Roos Ravensbergen

Roos Ravensbergen

Eindredacteur

„Ik heb nooit echt van Sinterklaas gehouden. Als kind vond ik de cadeautjes wel leuk, totdat ik om een hond vroeg en een speelgoedhond kreeg. Dat was flink teleurstellend. En dan is er ook nog mijn ‘trauma’. Ik was denk ik een jaar of 11 of 12 toen we met de gehele familie pakjesavond vierden. De kinderen kregen gewoon cadeaus, de volwassenen trokken lootjes en schreven een gedicht. Maar tot mijn (en iedereens) grote schrik had één persoon het voor elkaar gekregen om geen gedicht, maar een volledige, keiharde roast te schrijven. De hele sfeer sloeg om en ik weet nog dat ik moest huilen omdat ik het zo sneu vond. Sindsdien vind ik gedichten echt vreselijk. Maar gedwongen surprises maken met je schoonfamilie is denk ik nog erger. Geef mij maar kerst, met vooral veel eten.”

'Ik vond het altijd super spannend'

Esther van Dijk

Esther van Dijk

Redactiestagiaire

„Aan Sinterklaas heb ik alleen maar leuke herinneringen. Wat ik me vooral nog goed kan herinneren is dat ik pakjesavond altijd super spannend vond. We vierden dat altijd op de boerderij bij mijn opa en oma. Het was donker buiten en het rook overal naar pepernoten. Mijn neefjes en nichtjes en ik wachtten in spanning tot de pieten de cadeaus zouden komen brengen. Ik weet nog heel goed dat er dan er op de deuren en ramen werd gebonkt, heel hard. Dus wij gingen rennen, en we vonden rondom het huis heel veel zakken, gevuld met cadeaus. Daarna kwam natuurlijk het leukste: uitpakken!”

 

Elke week leggen we de redacteuren van Metro een andere stelling voor, die inhaakt op de actualiteit. Zo leer je het team beter kennen en krijg je een gezicht bij het merk. Wil je zelf een vraag voorleggen aan onze schrijvers? Dat kan! Stuur een mailtje naar [email protected], o.v.v. ‘Achter de schermen‘.

Foutje gezien? Mail ons. Wij zijn je dankbaar.

Het beste van Metro in je inbox 🌐

Meld je aan voor onze nieuwsbrief en ontvang tot drie keer per week een selectie van onze mooiste verhalen.