Ebru Umar
Ebru Umar Opinie 30 okt 2018
Leestijd: 2 minuten

Zieken zijn niet sexy

De onbeschoftheid van mensen die niets te verliezen hebben, verbaast me niet meer. Dat hun daden onbesproken blijven, wél. Ophef over het verwijderen van de witte letters I AMSTERDAM levert beter beeld op dan uitgeprocedeerde asielzoekers die alweer een pand kraken, weten de mediamensjes. Al staat dat gekraakte pand in het zelfbenoemde epicentrum van ons land, niet ver van het Amstelhotel en theater Carré.

Op de Facebookpagina van de Wij zijn hier-jongens -en meisjes bevestigen ze de kraak van het pand en staat er een wensenlijst. Er is behoefte aan thee, koffie, suiker, eten voor lunch en ontbijt en daarnaast een waterkoker, stofzuiger, matrassen, dekbedden en kussens.

Nog afgezien van mijn woede over het onteigenen van andermans bezit zonder dat de politie ingrijpt, heb ik geen woorden over voor de brutaliteit waarmee hulp vanzelfsprekend wordt geacht. En dat terwijl dit niet in mijn achtertuin gebeurt, het niet mijn pand is en ik me ook verre kan houden van de problematiek die veel Nederlanders wél treft. Ik héb een dak boven mijn hoofd, ik héb een matras, dekbed en kussens, stofzuiger en waterkoker. Ook kan ik voorzien in mijn lunch en ontbijt, al dan niet met thee en koffie. Maar er zijn legio Nederlanders die hier wél behoefte aan hebben, zonder dat ze het in hun hoofd halen om panden te kraken en via Facebook dapper te blaten wat ze hebben gedaan. Waarom laten Social Justice Warriors de gutmensch in zich vrij zodra er een PoC uit Somalië, Eritrea of Ethiopië zich meldt aan onze landsgrens? Waarom zetten die mensen zich niet in voor de Nederlandse armen, van wie de kindertjes met honger naar school gaan, geen verjaardagspartijtje kunnen vieren en bij wie de verwarming het niet doet? Of godbetert voor de zieken die dit weekend gedwongen werden hun ziekenhuisbed te verlaten? Buitenlandse klaplopers voorzien van onderdak en koffie en suiker, matrassen en dekbedden, in plaats van ze uit te zetten? In plaats van de barricaden op te gaan tegen de sluiting van ziekenhuizen?

De vraag is niet of ik een onmens ben of waarom de gutmenschjes de ánderen die ik hoger heb staan op de hulppiramide, niet helpen. De vraag is waarom asielzoekers, die hier niets te zoeken hebben, na tien jaar nog steeds hier kunnen zijn. En waarom uitgeprocedeerden niet worden uitgezet. Waarheen? Dat staat ook op hun Facebookpagina: Somalië, Eritrea etc. Dat die landen ze niet erkennen als staatsburger, is niet óns probleem maar hún probleem.

Waarom beschermen we deze mensen wel, maar niet de zieken, zwakken en ouderen die dit weekend halsoverkop hun ziekenhuisbed moesten verlaten? Waarom zijn onze zieken, zwakken en ouderen geen aanleiding voor onze politici om terug te komen van reces? Waarom zijn Nederlanders altijd minder sexy dan vreemdelingen?

Foutje gezien? Mail ons. Wij zijn je dankbaar.

Het beste van Metro in je inbox 🌐

Meld je aan voor onze nieuwsbrief en ontvang tot drie keer per week een selectie van onze mooiste verhalen.