Lucette Mascini
Lucette Mascini Binnenland 9 nov 2017
Leestijd: 4 minuten

Historische Rotterdamse schepen van ondergang gered

De scheepshelling voor de restauratie van klassieke binnenvaartschepen in de Oude Haven blijft open. De gemeente steekt er 65.000 euro in, blijkt uit een rapport in bezit van Metro. Daarmee is het stadsbeeld van deze trekpleister voor toeristen en studenten die eruit gaan in de vele cafeetjes rondom de Oude Haven gered.

Garnalenkotter

Telg uit een oer-Hollandse schippers familie, dat is Brendon Zilessen. Hoewel hij nog maar 19 jaar is woont hij al zelfstandig op een schip in een van de oudste havens van Rotterdam, het Buizengat. „Toen mijn moeder overleed, trok ik in bij mijn oom”, zegt Zillesen. Die woont even verderop, in een boot tegenover restaurant Kaat Mossel. „Toen ik op een zonnige dag met een biertje op het dek zat en zei dat ik óók wel op een boot zou willen wonen, nam mijn oom dat nogal letterlijk, ha ha. Hij regelde deze garnalenkotter. Die heb ik gekocht en ben ik nu aan het opknappen.”

De woonboot van Zillesen is ouder dan honderd jaar. Net als veel van de ruim tweehonderd oud-Hollandse klassiekers van de binnenvaart die rondom de Oude Haven als woonboot voor anker liggen. Eén van de redenen daarvoor is dat daar vlakbij een werkplaats zit: de Koningspoort, met een scheepshelling waardoor ze hun platbodems op de wal kunnen trekken en de romp kunnen inspecteren op potentiële lekken en scheuren. „Dat moet eens in de zeven jaar”, zegt Bob Richters, eigenaar van restaurantketen Hotspot Hutspot die met zijn vrouw en twee schoolgaande kinderen in de naburige Wijnhaven ligt. „Vanwege de verzekering.”

Toch geld

Vorig jaar zag het er naar uit dat werkplaats de Koningspoort voor antieke schepen zou sluiten omdat Maritiem Museum de kosten niet meer op kon brengen. Maar uit een rapport in bezit van Metro blijkt dat de gemeente voorlopig toch 65.000 euro per jaar wil betalen om de werkplaats open te houden. De gebiedscommissie Centrum doet daar nog eens 24.000 euro bovenop als ze het plan van de vier initiatiefnemende Rotterdammers om de werkplaats open te houden goedkeurt. „Ik hoop dat het besluit voor het einde van het jaar valt”, zegt voorzitter Suardus Ebbinge (D66) van de gebiedscommissie. „Dit is een gouden stukje Rotterdam. Het is ontzettend mooi om al die oude schepen hier te zien liggen. Het is een trekpleister voor toeristen én voor studenten die in de cafeetjes rondom de Oude Haven een biertje komen drinken.”

Zonder die werkplaats is de kans groot dat de schepen – en daarmee de toeristen en de cafégangers – weg zouden gaan waardoor dat stadsbeeld van het antieke, maritieme Rotterdam zou verdwijnen. „Mijn schip heeft geen motor”, zegt Richters. „Dus het is de vraag hoe ik hem dan bij een andere werkplaats zou moeten krijgen om hem te onderhouden.”

Enige werkplaats

Het behoud van de Koningspoort is noodzakelijk, zegt Joram Lehmann, één van de initiatiefnemers en scheepsrestaurateur van beroep. Hij woont met zijn vrouw en twee jonge kinderen naast Richters. „Dit is de enige werkplaats met een scheepshelling in de verre omtrek van Rotterdam waar eigenaren hun schepen zelf kunnen opknappen. Zelfs bewoners van schepen in Amsterdam komen hier naartoe om dat te doen. Er is er nog maar één andere werf waar dat kan: in Nieuwegein. En dan heb je het wel gehad.”

Het alternatief voor de ‘doe ’t zelf’ werf aan de Oude Haven is het onderhoud uit besteden aan een commerciele scheepswerf. „Maar dat is veel duurder. En bovendien: waar ga je dan in de tussentijd wonen? Mijn kinderen moeten wel naar school. Dan kan je niet ineens ergens anders gaan wonen omdat de woonboot opgeknapt moet worden.”

Nieuwsgierig

Zillesen voelt zich als een vis in het water in zijn ruim 20 meter lange garnalenkotter uit 1902. Hij zit nu op een MBO om theater technicus te worden. Dus hij was al handig met elektra. Maar daarvoor, op de middelbare school, volgde hij bouwonderwijs. Binnen in de in de boot ligt een nieuwe lichtbruine laminaat vloer. De wanden zijn hagelwit geverfd. De keuken is hij nog aan het maken. Er liggen op maat gezaagde planken voor de kastjes en een bar. „Ik ben al sinds de zomer aan het klussen. Ik leer hier ontzettend veel van!”

Toen hij zijn schip met de scheepshelling op de wal gehesen had om deze te verven, kwamen de oudere scheepsbewoners van de Oude Haven vaak langs, zegt hij. „Ze waren ontzettend nieuwsgierig en wilden weten hoe de onderkant van de boot eruit ziet.”

Ook die oudere bewoners zijn blij dat de scheepshelling blijft bestaan. „Ik heb mijn schip dit jaar eigenhandig aan wal gehesen”, zegt Nico (61) die met zijn tjalk aan het Haringvliet ligt. „Waar in Nederland kan dat nog?”

Foutje gezien? Mail ons. Wij zijn je dankbaar.