Grenzen, we hebben er mee te maken

Grenzen……we hebben er mee te maken.
Grenzen, ons hele leven bestaat uit grenzen…..Het begint al als je jong bent en kattekwaad uithaalt en je je vader of moeder hoort zeggen “Er zijn grenzen hoor!” Later met je opleidingen, je carriéres en mogelijk in je huwelijk wordt je wederom menigmaal geconfronteerd met deze woorden en iedere keer was het gewoon aanpassen en doorgaan. Noemen wij dit niet ‘normen en waarden?’ Ook op reis worden wij geconfronteerd met grenzen, vroeger was dit zodra je Nederland verliet en op borden kon lezen “Tot ziens, u verlaat Nederland” en nog geen 100 meter verder “Welkom in … de landen welke u binnen ging. Zelfs met het reizen per vliegtuig zien wij steeds weer die mooie teksten als “Welkom” en “Tot ziens”. Of het nu binnen Europa is of wereldwijd het is de moeite waard om jezelf eens af te vragen Hoe welkom ben ik eigenlijk of zien zij mij liever gaan dan komen? We hebben allemaal behoefte aan grenzen, behoefte om voor je zelf de grenzen te stellen en soms nog meer voor anderen de grenzen te stellen. Grenzen, je moet er mee leren leven want een grens markeert, verbindt en verdeelt als is dit lang niet voor iedereen duidelijk. Grenzen, ik ken ze inmiddels allemaal, pas me aan, houdt rekening met en leer iedere keer weer. Maar kennen ook andere mensen de grenzen welke in mijn terrorium gelden, mensen die bijvoorbeeld Nederland bezoeken, of dit nu zakenmensen, toeristen, gastarbeiders of asielzoekers zijn. Nee natuurlijk niet…..en daarom moet ieder bord aan de grens van Nederland met de tekst “Welkom in Nederland” aangevuld worden met de tekst “kent uw grenzen!” Bezoekers van ons mooie Nederland waar alles kan en alles mag moeten beter geïnformeerd worden over ons gemeen goed “KENT UW GRENZEN” houdt u aan onze normen en waarden anders hebben wij liever dat u gelijk weer rechtsomkeert maakt. Grenzen …..ik ben er dol op! Dus mensen……. laten wij met z’n allen vooral grenzen verleggen, bewaken en oversteken.

Willem