De vrijheid van Facebookuiting

Wikster 27 jul 2015

In plaats van het subtiel in te leiden, gooi ik het maar rauw op het bordje; de vrijheid van Facebookuiting moet ingeperkt worden!

Dagelijks hebben we allemaal wel te maken met sociale media. De een twittert erop los en de ander zit regelmatig op Facebook.

Zelf besteed ik minimaal twee uur per dag aan Facebook via mijn telefoon en op de pc (vooral in de avonden/nachten). Voor mij is Facebook een soort Hyves 2.0, waarmee ik ‘connected’ blijf met familie en vrienden. Daarnaast is het een manier om gedachten, gevoelens, situaties en media te delen met anderen. Tot zover gaat het nog ‘goed’…

Facebook is de laatste tijd echter veranderd in een of andere klaagmuur, waar iedereen maar kan zeggen wat hij of zij wil…lekker veilig achter een schermpje…

Ik zie net een ”nieuwsbericht” voorbij komen in mijn Facebook nieuwsoverzicht; ‘Homostel in Kiev krijgt pepperspray in gezicht’.

Het nieuws zelf is niet leuk…maar weetje wat ik nog minder leuk vind?

De REACTIES!!!

WAAR THE FUCK ZIJN WE MEE BEZIG MENSEN?!

In de reacties (die overigens soms echt te hilarisch voor woorden zijn) laait het vuur ineens op en voor je het weet is er geloofsstrijd gaande. Hoe dan?! Mensen schelden elkaar ineens verrot; de een zal branden in de hel en de ander is ineens zelf homo. Dan heb ik het niet eens over de scheldwoorden. Ik snap er echt geen snars van!

Maar dan ook echt…like…dude…dafuq?!

Zelfs tijdens het schrijven van dit stukje kijk ik half naar de reacties op de post hierboven, echt belachelijk!

”Jammer voor dit homo stel dat het geen muslims waren die hun aangevallen hadden…Want anders was wereld nieuws geweest..”

-‘Het is nu toch ook nieuws domme kut! Ga je weer in de slachtofferrol misselijke racist‘

Of deze:

”Helden moeten ze overal doen”

De bovenstaande Facebookreactie leidt al snel tot een geloofsdiscussie waarin vervolgens het volgende wordt gezegd:

-‘Ow jij domme mocro. Jij Met je schepper dit en dat. Die domme priesters van jullie zit alleen maar rommel te roepen en weet geen ene moer. Je zal wel zien wie jou schepper is wanneer jij dood bent. Zal wel een super fabuleus homo God zijn die jou zal berechten’

In een wereld waarin kinderen al een smartphone hebben op 12-jarige leeftijd, krijgen ze meteen een goed beeld van de mensheid. Snappen we dan niet dat we een voorbeeldfunctie hebben? Snappen we dan niet dat we onze normen, waarden en fatsoen veel sneller vergeten dan voorheen?

Je kan een ander soms harder raken met een tekst dan met geweld…