Kinderen zijn goud waard!

NienkeTV 3 okt 2015

De ooievaar bracht alleen mij en twee jaar later mijn broertje, maar geen startkapitaal. Ik werd niet geboren met een luier vol biljetten!! Nu gaat een opvoeding niet alleen over geld, maar als we ons nu wel eens focussen op dat aspect. Ik denk dat me ouders anders nu rijk waren geweest als ze Danny en mij hadden laten overvliegen door die ooievaar. Want wat hebben wij toch veel geld gekost!

Mijn ouders kozen niet voor een luizenleventje, maar voor kinderen. Het begon al voordat Danny en ik geboren waren, met de kinderkamers: de Prénatal ging dankzij mijn ouders niet failliet. Vóór dat de pret begon, waren me ouders al een fortuin kwijt.

Danny en ik zijn ook niet geboren met een vacht en hadden dus direct naar de geboorte kleding nodig. Dat heb je nu eenmaal in dit koude kikkerlandje. Er zijn landen waar ze flink kunnen besparen op kleding! Nee, dat geluk hebben wij niet getroffen. Maar je kan niet alles hebben hé!

Maar met kleding alleen zijn we nog lang niet uitgesproken, want laten wij nou ook nog eens groeien! Is dat nou weer pech voor onze ouders, kost niet alleen nieuwe kleding, maar ook nog eens ruimte. Het gevolg daarvan is dat we opgevouwen in bed moesten liggen tot er geld was voor een groter bed. Néé dit is nooit gebeurt, Danny en ik bleven lang genoeg klein.

Wij kregen pas een groeispurt in de puberteit. Wij hadden onze lengte eerst een tijdje opgespaard, dat kwam denk ik omdat me ouders dat ook zo met het eten deden. Kliekjes, waren we erg zuinig op! Danny en ik moesten eten wat de pot schaft. Zo moest de verwarming, onze broekzakken en de wc er ook aan geloven!

Mijn ouders hebben de kosten van het eten een beetje kunnen drukken door zelf wat groenten en fruit te verbouwen in de achtertuin. Onze tuin is rijk gevuld. Bij een appel gratis vlees: spin (het meest veelzijdige stukje vlees, spin). Bij de sla een gezellig huisdier: rupsy en bij de boerenkool zand inbegrepen of zoals ze thuis zeiden: ‘zand schuurt de maag’.

Omdat wij niet op eieren liepen, maar op blaren, was de aanschaf van de roestige piet Pelle gazelle bike geen overbodige luxe. Óók al geen eenmalige aankoop in verband met onze stunts. Net als de (binnen)band, bel, trappers, spatbord en de spaken daarvan. Owja! en niet te vergeten, het bandenplak setje.

Maar me ouders zijn nog niet klaar met ons, want Danny en ik zijn onbetaalbaar!