Wees Vrij

Het is alleen maar dood en verderf. Dood en verderf wat constant op televisie, facebook, internetpagina’s en twitter verschijnt. Geven wij als samenleving ons nu al gewonnen? Hebben de terroristen die haat en angst willen zaaien, nu al gewonnen van het vrije westen? De vraag is niet hoe lang we als vrije westen nog vrij zijn, maar hoe lang het nog duurt totdat wij ons als vrije westen weer als vrij mens gaan gedragen.

Op het werk, bij de koffie automaat, in de trein en op straat. Iedereen heeft het over de aanslagen in Parijs. Op Facebook en andere social media wordt over niets anders gepraat. We zijn geraakt, hard geraakt. Maar moeten we dat zo duidelijk laten zien? Moeten we de terroristen zo duidelijk laten zien dat wij geraakt zijn? Natuurlijk zijn we geraakt en natuurlijk moeten we een statement maken dat dit niet kan. Maar dat dit niet kan, dat weten zij ook. Dat is juist de reden dat ze deze aanslagen plegen en deze haatzaaierijen de wereld inwerpen.

Als ik mij inlog op Facebook zie ik veel berichten over dat er een politiehond is gesneuveld. Er staat dat we deze held moeten eren. Natuurlijk is het sneu dat een hond wordt doodgeschoten, maar is het niet veel erger dat we ons daar op dit moment druk over maken? Moeten de Franse profielfoto-filters niet gewoon weer naar de achtergrond verdwijnen? Is dat niet juist een statement maken?

Misschien moeten we als mens in de westerse wereld gewoon doorgaan met leven. Deze vreselijke gebeurtenissen zijn gebeurd. We verwerpen het, we rouwen, maar daarna moeten we weer door. Wanneer we als samenleving compleet de focus leggen op de dreigingen en terreur dan zijn we pas aan het verliezen. We creëren onze eigen angsten en komen daarmee precies in het straatje waar ze ons willen hebben, bang achter onze veilige voordeur.

Angst, dat is wat zij willen. Angst voor aanslagen, angst voor bedreigingen en angst voor Moslims. Door juist niet deze angst aan te nemen en te accepteren voor wat het is laten wij zien dat wij niet zwichten voor deze gekken. Dat wij, ondanks de dreigingen, de politie en de veiligheidsdiensten het werk laten doen. Laat hen doen waar ze goed in zijn, ons beschermen. Laten wij doorgaan met leven. Leven zonder angst, leven zonder over je schouder te kijken. Gewoon leven zoals we dat al jaren doen.