Strijder Van De Nuancering

Ik vind dat we vluchtelingen moeten helpen en opvangen, maar zie ook dat dit problemen met zich mee brengt. Ik vind Sinterklaas en zijn zwarte pieten een Nederlandse traditie, maar zie ook dat mensen het als discriminatie kunnen opvatten. Ik vind veel, maar zeg weinig totdat ik een goed perspectief heb van wat er speelt. Je weet wel, de nuance opzoeken. ”De waarheid ligt ergens in het midden” en dat soort uitspraken. Tegenwoordig lijken er steeds minder mensen dit met mij te delen. Meningen worden rondgestrooid als een Big Mac menu in Amerika. Meningen die, steeds vaker, gebaseerd zijn op gevoel in plaats van feiten. Het principe van schreeuwend gelijk krijgen krijgt de overhand en de huidige social media cultuur stimuleert dit nog meer.

Neem nou het voorbeeld van De Wereld Draait Door afgelopen week. Sylvana Simons zat met haar partij DENK aan tafel. Kritische vragen werden, terecht, gesteld door Matthijs en ik ergerde mij af en toe aan de antwoorden die hij kreeg. Direct daarna heb ik er even over nagedacht en toen ging ik verder met mijn leven. Beetje series kijken, misschien wel of niet illegaal, en naar bed. Blijkbaar zijn er mensen die dit soort dingen niet van zich af kunnen zetten want hallo Uitzwaaidag Sylvana Simons met bijna 40.000 gelijkgestemden. Hier schrik ik toch even van. De pure haat die deze mensen hebben tegenover iemand die ergens voor durft te staan, los van het feit of ik het er mee eens ben ja of nee, is ongelofelijk. En met welk doel vraag ik mij af. Het is niet alsof we begin december headlines krijgen met ”Sylvana Simons gedeporteerd vanwege grote onrust Facebook”.

Dit is het echte probleem in Nederland. Het schreeuwen oftewel typen totdat de vingers niet meer kunnen. Het voelt alsof ik, iemand die van nuancering houdt, steeds vaker gedwongen wordt naar een VOOR- of TEGEN-kamp. En dat wil ik helemaal niet. In een tijd waarin alles meer verbonden is dan ooit, lijken wij Nederlanders steeds meer verdeeld. In plaats van te zoeken naar oplossingen, compromissen en, hier komt het sleutelwoord, nuance vechten we verbaal met elkaar zonder richting of einde. We praten steeds minder, maar schreeuwen steeds meer. We zijn het overal niet mee eens, maar zoeken geen oplossingen.

Ik vind dat we met z’n allen een stapje terug moeten doen. Elkaar in onze waarden moeten laten en meer gaan praten. De oplossing zou het doel moeten zijn, niet de confrontatie. Maar goed wie ben ik? Een zoveelste verdwaalde mening op zoek naar nuancering.