De leider lijdt.

Mark Aretz 26 sep 2016

Hoe mooi is het als een voetballer zijn carrière kan afsluiten bij de club waar hij ooit begon. Toch hoeft zo’n gebaar niet altijd succesvol te zijn! Johan Cruijff stopte verschillende keren. Rene van der Gijp speelde twee seizoenen in Heerenveen maar maakte meer grappen en grollen dan doelpunten. Mario Been sloot zijn voetballoopbaan af bij Excelsior in de tweede divisie maar een zware knieblessure dwong hem voortijdig te stoppen. Frank Rijkaard had wel een prachtig slot. Geliefd en gerespecteerd werd hij de leider van de “godenzonen” en won met Ajax alles wat je maar kan winnen waaronder de Champions League. Maar dit succes wordt gezien als een uitzondering. Sonny Silooy eindigde bij De Graafschap! Roy Makaay ging naar Feyenoord maar echt gelukkig werd hij er niet. Ronald Koeman sloot ook zijn carrière af in Rotterdam maar de sleet zat er toen al op. Dirk Kuyt doet het op dit moment goed bij de club uit de Maasstad. Hij pakte de KNVB beker en wie weet waar het dit seizoen eindigt, want ook al speelt hij niet meer zo soepel als weleer, zijn werklust en ervaring worden zeer gewaardeerd. Mark van Bommel kreeg bij PSV vaak commentaar van de eigen aanhang en had achteraf beter bij AC Milan moeten blijven. John Heitinga kwam bij Ajax niet eens aan spelen toe en nam voortijdig afscheid. Rafael van de Vaart nam geen risico en volgde zijn nieuwe geliefde en speelt liever in Denemarken dan in het altijd door de pers en critici onder vuur liggende Nederland. Hoe jammer is het dan ook om te zien dat Roel Brouwers het zo moeilijk heeft bij het zwalkende Roda JC. Brouwers heeft jaren bij Borussia Mönchengladbach in de “Bundesliga” gespeeld waar hij elke thuiswedstrijd voor bijna 53 duizend dolenthousiaste toeschouwers speelde. Geliefd bij de eigen aanhang en gewaardeerd door de pers en collega’s hield hij het jaren lang vol in het hart van de verdediging van “die Fohlenelf”. De Duitse competitie is van zeer hoge kwaliteit en als je jezelf daar jarenlang staande houdt dan kan je wat! Begin dit seizoen keerde hij na vele succesvolle jaren terug bij zijn jeugdliefde. Tegen Feyenoord stapelde hij fout op fout en voor de camera’s zag je de hulpeloosheid in zijn ogen en hoorde je de spijt van een verkeerde keuze in zijn zachte stem. In zijn eentje kan hij de dolende ploeg niet redden en het is te hopen voor hem dat er snel iets verandert in het zuiden! Hoe triest is het om te zien dat de leider van weleer nu lijdt in de defensie van de pover presterende club uit Kerkrade.