(G)een hond die het snapt.

Imka Meuwese 21 nov 2017

Ik ben twee weken in de Belgische Ardennen, samen met mijn trouwe viervoeter Bubba. Maar ik ben slecht voorbereid want in de auto denk ik nog: ‘Wat heerlijk dat ik gewoon Nederlands kan praten!’
Dan blijkt iedereen hier Frans te spreken en werkelijk geen woord Nederlands. Engels spreken ze zowaar nog belabberder dan mijn Frans momenteel is.

Als ik met Bubba wandel kom ik een sjieke Madame tegen met haar hondje. We begroeten elkaar en de honden maken ook kennis. Ze gaan direct samen spelen waardoor ik me soort van verplicht voel om een praatje met de Madame te maken. We trachten een ‘conversation’ te voeren maar dit gaat werkelijk allerbelabberdst. De Franse taal wordt door mij danig verkracht en omdat ik een beetje baldadig word (ik baal dat ik er zo weinig van bak en Madame geen woord Engels praat) gooi ik er expres wat zelfverzonnen woorden tussendoor.
Dit deed ik als tiener al tijdens onze vakanties in Frankrijk. Dan stond ik bij de bakker en vroeg: ‘Avez vous un ‘brois du stocque’?’ (stokbrood in mijn eigen Frans). Mijn broer en ik hadden dan de grootste lol en zonder blikken of blozen waren we continue zo bezig. Ik ben daar alleen nooit mee gestopt…..ik weet dat het heel kinderachtig is maar het is gewoon te leuk!
Enfin, onze conversation lijkt dus nergens op en Madame roept, wellicht daardoor, haar hondje Crimson. Die naam plus de manier waarop ze deze roept vind ik hilarisch en inwendig lig ik in een deuk. Het klinkt zo bekakt en past weliswaar precies bij Madame maar totaal niet bij het hondje. Toch komt het mormel (sorry maar het is een schuwlelijk beestje) direct aangehold en gaat keurig voor haar zitten. Nu moet ik Bubba uit goed fatsoen ook roepen en besluit dat ik haar naam best even een Franse slag kan geven. Weet Madame veel hoe ik het anders altijd uitspreek.
‘Buubaaa’ roep ik en het klinkt bijna als een chanson. Maar ‘merde’…..ze komt niet, kijkt zelfs niet op of om. Dus roep ik streng: ‘Buubaaa, vient! Tout de suite!’ Slaat natuurlijk nergens op om in het Frans te blijven praten en ik sta lichtelijk voor joker.
Inmiddels is Madame doorgelopen met Crimson (persoonlijk vind ik Gremlin een betere naam) maar kijkt nog even om.
En juist dan staat Bubba netjes voor me. Ik doe haar de riem om en zeg trots: ‘Bravo Buubaaa, tu as une knoble de langue.’ (talenknobbel)