Ali de tandarts

Als ik de supermarkt uit loop, word ik al snel ingehaald door de man die in de supermarkt achter mij in de rij stond. Hij kijkt me lachend aan en het lijkt erop dat hij wat tegen mij zegt, maar de nieuwe plaat van What So Not dreunt zo hard door mijn oordopjes dat ik er niets van versta. Uit beleefdheid zet ik mijn muziek uit en vraag ik of hij het tegen mij heeft. Hij spreekt gebrekkig Nederlands maar wil erg graag een praatje maken, dus vraag ik voor de grap waar hij vandaan komt. Ali (zo heet hij) blijkt een tandarts te zijn in Irak, maar moest daar 14 maanden geleden vluchten voor zijn leven omdat hij op mannen valt. Hij is hier helemaal alleen, zonder vrienden of familie. Die zijn namelijk allemaal vermoord. Arabische mensen praten hier niet tegen hem vanwege zijn geaardheid en Nederlandse mensen kent hij niet. Werken als tandarts kan niet zo lang hij geen Nederlands spreekt. Hij vraagt me of ik bereid ben om af en toe langs te komen voor een kopje koffie, zodat hij zijn Nederlands kan oefenen. Dit keer wint de eerlijkheid het van de beleefdheid en zeg ik dat ik daar helaas een te druk leven voor heb. En zo scheiden onze wegen weer. Thuis aangekomen zet ik de tv aan en kijk ik een paar afleveringen van The Walking Dead (ik liep achter ja). Ali zal ik nooit meer tegen komen en hij spreekt over een jaar misschien net zo slecht Nederlands als nu omdat niemand naar hem omkijkt. Maar hé, ik ben in ieder geval weer bij met mijn serie.